سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها با برادر در برگشت به کربلا

شاعر : وحید محمدی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن مفاعلن فعلن
قالب شعر : چهارپاره

خـواهـرت آمـده در این صـحـرا            بــعــد شــام بـــلا ولــی تــنــهــا

خـیـز و بـین پـیـکـر کـبــودم را            صـورتـم مـثــل مـــادرم زهـــرا


در سـفـر قـسـمـتـم فـقـط غـم شد            هرچه شد جرعه جرعه، کم کم شد

قـامت خـواهـرت بـبـین خـم شـد            خواهـرت کـوه صبر و مـاتم شد

لحـظـه‌های غـروب یـادم هـست            بارش سنگ و چـوب یادم هست

نالـه‌هـای تو خـوب یـادم هـسـت            به تـنـش پـا نـکـوب؛ یـادم هست

تـو زمـین خـوردی آسـمان افـتاد            از تـنـت نــیــزۀ ســنــان افــتــاد

خــاتـمـت دسـت دشـمنـان افـتـاد            شـعــلـه بـر خـیـمـۀ زنـان افـتـاد

رمق از ذکـر روی آن لب رفت            تـن تـو زیـر سُــمّ مـرکـب رفـت

روی آن جـسـمِ نـا مـرتـب رفـت            چه به حـال خـراب زینب رفـت

مـن بـمـیـرم پـر تـو خـاکـی شـد            صـورت اطـهـر تـو خـاکـی شـد

بـین مـقـتـل سـر تـو خـاکـی شـد            چـادر خــواهــر تـو خـاکـی شـد

بعد از آن پـیـکـر تو غـارت شد            بـه زنــان حــرم جــســارت شـد

روزی مــردهــا شــهــادت شــد            قــسـمـت بـانــوان اســارت شــد

در مـیــان حــرامـیـان رفــتــیــم            لاجَــرَم، بـیـن این و آن رفـتــیـم

وســط بــزم کــوفـیــان رفــتــیـم            ســر بــازار شـامــیــان رفـتــیـم

صـحـبـت گـوشـواره شـد؛ بد شد            گـوش هـا پـاره پـاره شـد؛ بـد شد

چـشـم‌هـا پـر سـتـاره شـد بـد شد            بـه زنــانت اشــاره شـد؛ بــد شـد

تا نـگـاهـش بـه سـوی آب افـتـاد            یـاد شیـرخـواره‌اش ربـاب افـتاد

دردهـای مـن از حـســاب افـتـاد            گـذرم مـجــلــس شــراب افــتــاد

نقد و بررسی

بیت زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایات معتبر تغییر داده شد! زیرا بعد از زندانی کردن اهل بیت در کوفه ابن زیاد ملعون طی نامه‌ای از یزید کسب تکلیف کرد؛ به گفته سیّدبن طاوس در اقبال الاعمال ص۵۸۹؛ حاج شيخ عبّاس قمي در منتهي الآمال ص۵۲۴؛ و محدّث نوری در لؤلؤ ومرجان ص۱۷۴، آیت الله شعرانی در نفس المهموم ص۳۷۵، فرهاد میرزا در قمقام ص۵۸۶ تند‌ترین پیک‌ها هم این مسير ۱۷۵ فرسخی را در حدود ۲۰ روز طی می‌کنند که رفت و برگشت آن ۴۰ روز میشود؛ مدت زمان رفتن کاروان اسرا از کوفه تا شام (۱۵۰۰ کیلومتر) هم یک ماه طول کشیده است، بنا بر نقل سید بن طاوس (اقبال الأعمال ص ۵۸۹ ) و قاضی نعمان از علمای قرن چهارم (شرح الاخبار ج۳ ص ۲۶۹ ) اهل بیت بین ۳۰ تا ۴۵ روز در شام بوده‌اند!! حداقل بیست روز هم زمان نیاز بوده است که اهل بیت از شام به کربلا برگردند!! با توجه به مطالب فوق و دلایل متعدد روایی و تاریخی دیگر که در قسمت روایات تاریخی بطور کامل به آن اشاره کرده‌ایم علمایی همچون سید بن طاووس در اقبال الأعمال ص۵۸۹، علاّمه‌مجلسی در بحارالأنوار ج ۱۰۱ ص۳۳۴ و جلاءالعیون ص۶۱۹، محدّث نوری در لؤلؤ ومرجان ( ۱۸۱)، حاج شیخ عبّاس قمی در منتهی الآمال ص۵۲۵، علاّمه محمّد تقی شوشتری در قاموس الرجال ج۷ ص۲۱۱، عادل العلوی در عبقات الأنوار ص۴۴، آیت الله شعرانی در ترجمۀ نفس المهموم ص۳۷۵، محمّد تقی سپهر در ناسخ التّواریخ ج۶ ص ۱۰۱، محمّد خراسانی در منتخب التواریخ ص۳۱۸، عبد الرزاق موسوی مقرّم در مقتل الحسین ص۳۶۰، علاّمه شهید مطهّری در حماسه حسینی ج۳ ص۳۰، فرهاد میرزا در قمقام ص ۵۸۶، دکتر محمّد ابراهیم آیتی در بررسی تاریخ عاشورا ص۱۴۸، میرزاحسین یزدی در مهیج الأحزان ص ۷۵۳، سردرودی در تحریف شناسی عاشورا و تاریخ امام حسین ص ۲۲۶ تصریح کرده‌اند به هیچ وجه امکان بازگشت اهل بیت در ۲۰ صفر سال ۶۱ هجری وجود نداشته بلکه احتمالا در اربعین سال بعد به کربلا آمده‌اند، جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.



خـواهـرت آمـده در این صـحـرا            بـعـدِ یـک اربـعـیـن ولـی تـنـهـا



 



این چهل روز قـوتـمـان غـم شد            هرچه شد جرعه جرعه، کم کم شد



بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما به دلیل مستند نبودن داستان ساربان و مغایرت با روایات معتبر؛ پیشنهاد می‌کنیم به منظور اجتناب از گناه تحریف وقایع عاشورا؛ بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید؛



خــاتـمـت دسـت سـاربـان افـتـاد            شـعــلـه بـر خـیـمـۀ زنـان افـتـاد



با توجه به اینکه تصریح بر شش ماهه بودن در کتب تاریخی متقدم و معتبر نیامده است و این موضوع برای اولین بار در قرن سیزدهم در کتاب ذخیرة الدّارین آمده است لذا بیت زیر تغییر داده شد،جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید. ضمنا سه بند دیگر از این شعر به دلیل تحریفی بودن مطالب کلا حذف شد



تا نـگـاهـش بـه سـوی آب افـتـاد            یـاد شـش مـاهـه‌اش ربـاب افـتاد